Ulica Malborska, którą znacie i nie znacie (+ zdjęcia)

Przejazd kolejowy na ul. Malborskiej w Elblągu, fot. Marcin Mongiałło

Marcin Mongiałło
napisz do mnie ‹
moje inne artykuły ‹

Ulica Malborska w Elblągu. Jaką ją pamiętacie? Jako ulicę z odnowionymi, estetycznymi budynkami, chodnikami? A może jako ulicę, która miała sławę niebezpiecznej po zmroku? 

Malborska jest jedną z najdłuższych ulic w Elblągu. Jej długość wynosi ok. 2 km. Rozpoczyna się od alei Tysiąclecia, kończąc się niemal przy samej obwodnicy Elbląga - łączy się tam z ulicą Skrzydlatą. Za skrzyżowaniem z ul. Fabryczną, lewą stroną Malborskiej, płynie niepozorna rzeczka Kumiela, która wielokrotnie na przestrzeni wieków zalewała tę część miasta. Przed ul. Łódzką stoją wieżowce, wybudowane w połowie lat 70 ubiegłego wieku. W tych też okolicach planowana jest inwestycja w ramach rządowego programu "Mieszkanie plus". Miasto zgłosiło do niego tereny na Zatorzu - przy ul. Kilińskiego i Mielczarskiego, położone w bezpośrednim sąsiedztwie wieżowców.

W średniowieczu ulica Malborska rozpoczynała się Brama Malborską, zwaną również Bramą Polską. Grobla ta stanowiła główny trakt prowadzący w kierunku Malborka. Prowadziła dalej na południe obecną ul. Junaków poprzez przeprawę promową na Fiszewce i rzece Elbląg. W XIV w. ulica znana była pod nazwą Grobla Młyńska (Marienburgerdamm). W XVIII w. składała się z dwóch częsci: Wewnętrznej Grobli Malborskiej (Innerer Marienburgerdam) i Zewnętrznej Grobla Malborska (Äusserer Mariebnurgerdamm).

Poniżej litografia z 1837 roku przedstawiająca Zewnętrzną Groblę Malborską autorstwa Heinricha Friedricha Bilsa (1801-1853). Kawałek w stronę zabudowań znajdowała się niegdyś "Kalber Pforte", czyli Furtą Cielęcą, która istniała w tym miejscu w XVII-XVIII wieku i którą wyprowadzano bydło na łąki podmiejskie. W miejscu widocznej na pierwszym planie kładki jest dziś mostek na Kumieli (skrzyżowanie Malborska-Junaków).

Zapraszamy Was do obejrzenia naszej fotogalerii prezentującej obecne oblicze ulicy Malborskiej.